تو خبرا اومده بود که یکی از بازیگرای زن معروف ترکیه در آستانهٔ مادر شدنه و از این رو تصمیم گرفته این ماه‌های باقی‌مونده رو از غذاهای ارگانیک و سالم تغذیه کنه و شنیده‌ها حاکی از آن است که خانم بازیگر بالغ بر ده جلد کتاب در موضوع مادر و کودک و از این قبیل موضوعات سفارش داده و از دوستای نزدیکشم که مادر شدن، پیوسته در حال گرفتن کمکه. دست من که بهش نمی‌رسه ولی اگه شماها آشنا ماشنا دارید بهش بگید بچه بزرگ می‌شه. فرقی نمی‌کنه با شیر مادر یا با شیر خشک دویست هزار تومنی و شیشه شیر مارک اونج صد هزار تومنی. با کهنه بستن یا پوشک پریمای اِن هزار تومنی.
مهم بعدشه. بعد اینکه بزرگ می‌شه، می‌فهمه، می‌خواد شخصیت خودشو بشناسه، به دیگران بشناسونه.
مهم اینه که بدونه به دنیا آوردن بچه به منزلهٔ اسارت و تصاحب اون بچه نیست. این که بدونه اون بدبخت غلام حلقه به گوش و زندانی تو نیست. اینکه بچه کارخونهٔ برآورده کردن آرزوهای تو نیست. اگه اون بچه می‌خواد راهی متفاوت از اونچه که تو می‌خوای بره، حق نداری تحقیرش کنی. بهش بگی آره تو بی‌لیاقتی چون نمی‌خوای فلان کاره شی. اینکه هر آدمی حق داره که مسیر زندگیشو خودش انتخاب کنه. اینکه یاد بگیره شخصیت و علایق آدما فرق می‌کنه. اگه بچهٔ فلانی خیلی اجتماعیه و می‌تونه با همه معاشرت کنه ولی در عوض بچهٔ تو معاشرت با آدمای جدید واسش بدتر از بریدن کاسهٔ سرشه و از شلوغی بدش می‌آد نباید بهش بگی بی‌عرضه. نباید دم به دیقه بهش بگی می‌دونی نون چند تومنه می‌آریم می‌دیم به تو که گشنه نمونی؟
مگه اون با اختیار خودش پا تو این دنیای متعفن گذاشته که برای چیزی که جزو وظایفتونه سرش منت می‌ذارین؟
درباره این سایت